Filmy palenie papierosa, biseksualizm, na podstawie powieści

James Ballard powoduje wypadek samochodowy, dzięki któremu nawiązuje romans z atrakcyjną i tajemniczą Helen i wkracza w szokujący świat ludzi ogarniętych obsesją wypadków samochodowych. James odkrywa, że niebezpieczeństwo, zapach skóry, metalu i palonej gumy mają w sobie coś perwersyjnie erotycznego.

Dwoje dziennikarzy ginie po ukazaniu się publikacji na temat handlu kobietami w Szwecji. Główną podejrzaną staje się genialna hakerka Lisbeth Salander.

Ta historia wydarzyła się naprawdę - w Berlinie w latach wojny, w mieście rozdartym prześladowaniami i nocnymi nalotami - rodzi się namiętność i miłość pomiędzy dwiema kobietami. Dla pierwszej związek ten okaże się najważniejszym wydarzeniem w życiu. Dla drugiej ta miłość to nadzieja na przetrwanie.

Po śmierci ojca młodziutki Dorian przyjeżdża do Londynu po odziedziczony majątek. Szybko udaje mu się zaprzyjaźnić z lokalną arystokracją i zdobyć nowych przyjaciół. W śród nich są Basil Hallward uzdolniony malarz i Lord Henry Wotton, który szybko staje się mentorem Doriana. Jakiś czas później Basil maluje dla Graya portret, przy którym chłopak zaprzedaje duszę diabłu za wieczną młodość. O dziwo spełnia się to i Dorian mimo upływu lat, odniesionych ran i nadużywania wszelkiego typu używek wciąż pozostaje piękny i młody. Zmienia się jedynie jego wizerunek na obrazie, odzwierciedlający duszę.

29 września 1966 roku, szesnastoletnia Harriet Vanger zniknęła bez żadnego śladu. Niemalże czterdzieści lat później Henrik Vanger zleca dziennikarzowi, Mikaelowi Blomqvistowi, nietypowe zdanie. Przemysłowiec chce, aby ten napisał kronikę rodzinną Vangerów, co ma być tylko przykrywką do rozwiązania zagadki zniknięcia Harriet. Mikael będący na życiowym zakręcie oraz przechodzący kryzys wartości, rezygnuje z obowiązków zawodowych w czasopiśmie Millennium i podejmuje się tego zadania wspólnie z młodą hakerką - Lisbeth Salander.

Zamek z piasku, który runął to ekranizacja trzeciej ostatniej części trylogii Millennium Stiega Larssona. Film rozpoczyna się tam gdzie skończyła się druga część, czyli w szpitalu, do którego trafia Lisbeth po nieudanej próbie pogrzebania żywcem. Jej kłopoty się nie kończą. Mikael Blomkvist próbuje odkryć jej mroczne sekrety i oczyścić jej imię pisząc ważny artykuł.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

To jeden z tych filmów, co to są "o życiu". Opowiada losy trójki bohaterów, którzy próbują razem ułożyć sobie życie. Dwóch mężczyzn i kobieta. Wątek gejowski. Rozterki psychiczne, przełomowe wybory życiowe. Film ciągnie się od wczesnych lat dziecięcych bohaterów do pełnej dorosłości. Spokojna opowieść o niespokojnych duszach.